در دورانی نه‌چندان دور، مأموریت مایکروسافت حول محور کامپیوترهای شخصی ویندوزی در ادارات یا خانه‌ها در گردش بود و دسترسی هر فرد به یک کامپیوتر شخصی و نفوذ ویندوز در هر جنبه از زندگی کاربران از اهداف پیشین این شرکت محسوب می‌شد. با این حال، در حال حاضر کامپیوترهای شخصی دیگر پرکاربردترین کامپیوترها به‌حساب نمی‌آیند و دستگاه‌های منفرد و ثابت دسکتاپ از مدت‌ها پیش دیگر تعریف‌کننده‌ی رایانش شخصی برای افراد نیستند.
تجربه‌های دیجیتال اکنون واقعیت ناپایدار و متصل‌به‌همی محسوب می‌شوند که در میان دستگاه‌ها، سیستم‌عامل‌ها، اپلیکیشن‌ها و فضای فیزیکی در حرکت هستند. در ۱۰ سال اخیر که این واقعیت جدید رایانشی به‌وسیله‌ی گوشی‌های هوشمند مصرفی و اتصال پرسرعت موبایل شکل گرفت، شرکت‌هایی نظیر مایکروسافت مشغول ساخت زیرساخت‌های مبتنی بر فضای ابری بودند تا تجربه‌های ازهم‌گسیخته‌ی کاربران را منسجم و یکپارچه کنند.
مایکروسافت با تغییرات سازمانی جدید خود فضای ابری، هوش مصنوعی و رایانش لبه‌ای را در خط مقدم تشکیلات سازمانی‌اش قرار می‌دهد؛ با این هدف که بتواند به مدیریت یک فضای ابری هوشمند و عظیم به‌عنوان سیستم‌عاملی چند پلتفرمی بپردازد که به نحو بهینه‌تری تجربه‌های دیجیتال کاربران را امکان‌پذیر و تسهیل می‌کند؛ این مسئله همچنین کاربران را از طریق دستگاه‌های متصل مصرفی و دستگاه‌های اینترنت اشیاء که به نحو فزاینده‌ای آن‌ها را احاطه کرده است، تحت تأثیر قرار می‌دهد.
پلتفرم‌های هوش مصنوعی و فضای ابری به رهبری اسکات گوتری، نائب رئیس اجرایی فضای ابری و سازمانی مایکروسافت و تجارب و دستگاه‌ها تحت هدایت راجش جا، نائب رئیس اجرایی گروه محصولات، گروه‌های مهندسی جدید مایکروسافت به‌حساب می‌آیند.
تمرکز مایکروسافت بر فضای ابری و هوش مصنوعی اقدام تازه‌ای به‌حساب نمی‌آید. در کنفرانس بیلد ۲۰۱۷ ساتیا نادلا، مدیرعامل ردموندی‌ها، به‌صورت علنی شعار «اول موبایل، اول ابر» را به «اول ابر، اول هوش مصنوعی» تغییر داد:
ما در حال جابه‌جایی از دنیای امروزیِ «اول موبایل، اول ابر» به دنیای جدیدی هستیم که قرار است از یک فضای ابری هوشمند و یک لبه‌ی هوشمند ساخته شود. این دنیا درباره‌ی یک دستگاه یا یک الگوی اپلیکیشنی برای یک دستگاه نیست. این تجربه‌ی کاربری قرار است تمام دستگاه‌های شما را در بر بگیرد.
شرکت‌هایی نظیر اپل تلاش دارند تا کاربران را درون ایستم‌های واحد محصور کنند؛ اما حقیقت این است که اغلب کاربران - هم مصرف‌کنندگان و هم افراد حرفه‌ای – روزانه در محل کار و زندگی خود به‌طور مرتب در میان دستگاه‌ها و ایستم‌ها جابه‌جا می‌شوند. سرمایه‌گذاری‌های ابری مایکروسافت، آفیس ۳۶۵، مایکروسافت گراف، پروژه رم، رایانش لبه‌ای و . اقداماتی در جهت آسان‌سازی، حمایت و افزایش بهره‌وری تجربه‌های دیجیتال و در حال حرکت کاربران محسوب میشود.
این تغییرات سازمانی به معنی حذف محدودیت‌ها در ارائه‌ی نوآوری برای مشتریان است. نادلا می‌گوید: «مایکروسافت باید از نیازهای نامعلوم و برآورده‌نشده‌ی مشتریان آگاهی داشته باشد. ما نمی‌توانیم اجازه بدهیم محدودیت‌های سازمانی سد راه نوآوری برای مشتریانمان شوند.
فضای ابری هوشمند مایکروسافت را می‌توان به‌عنوان یک «ابرسیستم‌عاملِ» اتصال‌دهنده‌ی ایستم‌ها، اپلیکیشن‌ها و تجربه‌های کاربری در نظر گرفت. هسته‌ی مأموریت ابری مایکروسافت به راهبرد پیشین این شرکت در قبال ویندوز شبیه است؛ با این تفاوت که مقیاس بسیار گسترده‌تری را شامل میشود و با دنیایی به‌هم‌پیوسته از دستگاه‌ها و پلتفرم‌های مختلف تناسب دارد.
در زمانی نه‌چندان دور، ویندوز سیستم‌عامل و پلتفرمی مخصوص رایانش شخصی برای کاربران و توسعه‌دهندگان بود؛ اما به‌تدریج با ظهور اینترنت، پلتفرم‌های موبایل و اپلیکیشن‌ها و خیزش دستگاه‌های رایانش محیطی نظیر آمازون اکو، رایانش شخصی و توسعه‌دهندگان در طیفی از انواع دستگاه‌ها و پلتفرم‌ها پراکنده شدند. هدف مایکروسافت با ویندوز، ساخت سیستم‌عاملی بود که بخش زیادی از توسعه و رایانش شخصی در آنجا اتفاق بیافتد. اکنون این شرکت با «فضای ابری» در پی دستیابی به همین هدف است.
درباره این سایت